پارک آبشار در سال 1390 در زمینی به مساحت تقریبی 200 هکتار و در ارتفاع 1400 تا 1600 متری ارتفاعات شمالی منطقه 22 شهرداری تهران به بهره برداری رسید. این پارک در زمره پارک های تازه ساخت پایتخت محسوب می گردد.
پارک آبشار در میان کوه های خشک تهران و بالاتر از دریاچه و پارک جنگلی چیتگر قرار گرفته است که در نتیجه ی این موقعیت جغرافیایی چشم اندازی فوق العاده به غرب تهران و به ویژه دریاچه چیتگر دارد.
دلیل نامگذاری این پارک به نام پارک آبشار وجود آبشاری مصنوعی در میان پارک می باشد.
در طراحی پارک آبشار از باغ های سنتی ایرانی الگو برداری شده است و پارک بصورت طبقاتی می باشد. برای هر یک از طبقات این پارک فضای سبز، آلاچیق و برکه هایی زیبا درنظر گرفته شده است.
آبی که در مسیر آبشارمصنوعی و برکه های پارک جریان دارد از جنگل های لتمال کن تامین می گردد.
برج تقسیم آب در بالاترین بخش پارک قرار گرفته است. در وسط این برج که یک آلاچیق چوبی بزرگ می باشد برکه ای کوچک طراحی شده است که زیبایی این بخش از آبشار مصنوعی را دو چندان کرده است.
منظره پارک آبشار از بالاترین نقطه آن، متشکل از هشت برکه بزرگ و کوچک است که در ارتفاعات مختلف و با فاصله از یکدیگر قرار گرفته اند. تمامی این برکه ها با گیاهان مختلف احاطه شده اند.
از جمله مناظر منحصر بفرد این پارک مربوط به برکه سوم می باشد. اطراف این برکه پوشیده از گونه های مختلف کاکتوس است.
فاصله برکه های ششم تا هفتم پارک آبشار نیز پوشیده از انواع مختلف درختان میوه می باشد.
در انتهای پله های حلزونی پارک در بخش بالایی، برج حلزونی یا برج کبوتر قرار گرفته است که از جمله جاذبه های پارک آبشار محسوب می گردد. روبروی برج حلزونی دیواری شبیه به دیوار چین و البته در ابعاد و اندازه ای کوچکتر ساخته شده است.
نشانی پارک آبشار تهران:
بزرگراه همت، بعد از خروجی بزرگراه آزادگان، خروجی پارک آبشار
