بخش نخست

غیر ممکن بنظر میرسد که فردی در تهران قصد سرمایه گذاری در بخش املاک داشته و سری به منطقه 22 نزده باشد و یا در سایت ها و شبکه های مجازی تبلیغات پروژه های در حال ساخت و برج های ساخته شده منطقه 22 را ندیده باشد.

درست در نخستین سالهای پس از احداث و آبگیری دریاچه چیتگر بود که برخی سازندگان شخصی و ارگانی در قالب شرکت های تعاونی مسکن، اقدام به خرید زمین های اطراف دریاچه آنهم با قیمت هایی نازل و سپس عضوگیری و فروش امتیاز نمودند. اکثریت این سازندگان به وعده های خود عمل کردند و اغلب با یک تا دو سال تاخیر موفق به تحویل واحد ها به خریداران شدند که در نتیجه در این پروژه ها اعضا شریک سود هنگفت سازندگان شدند. اما در این میان سازندگانی نیز بودند که پس از خرید زمین با پول اعضا و همچنین چندین مرحله قسط گیری، پروژه را در مرحله زمین رها کرده و در نهایت یک دفترچه و یا چند برگ کاغذ تنها دستاورد اعضای چند صد نفری چنین پروژه هایی شد.

سازندگان و برج سازان منطقه 22 را می توان به سه دسته کلی تقسیم کرد؛

  • گروه نخست؛ این دسته افراد متخصصی هستند که با دارا بودن پشتوانه لازم برای انجام این کار و تنها با هدف سرمایه گذاری، به دنبال ساخت و ساز هستند. چنین سازندگانی، اعضا را در سود خود شریک می کنند. البته اینکه در نهایت بتوانند پروژه را با موفقیت به انجام رسانند یا خیر، خود نکته دیگری است.
  • گروه دوم؛ آنهایی هستند که با نیت سوداگری وارد این حرفه شده اند. همان هایی که پس از آگاهی از سود کلان برج سازی، بدون هیچگونه تخصصی و تنها با هدف نیل به چنین سودی وارد این معرکه شده اند. صد البته که سرنوشت پروژه هایی از این دست از ابتدا کاملا مشخص است.
  • و اما دسته سوم؛ همان افرادی که از ابتدا نیت شان برداشتن و بردن است. این اشخاص از همان بدو امر برنامه ای برای ساخت و ساز ندارند و تنها می خواهند پولی بردارند و بروند و در این میان… تنها حسرت و خسران نصیب خریدارانی است که سرمایه و پس اندازشان را در اختیار چنین سوداگرانی گذاشته اند.

ای کاش متصدیان امر و دستگاه های نظارتی راهکاری ارائه می دادند تا بتوان سرمایه گذاران متخصص را از سوداگران تمیز داد تا چنین  سوداگرانی نتوانند با سوء استفاده از این نقص قانونی، سرمایه و پس انداز خریداران را به تاراج برند.

نگارنده در مقاله بعد تلاش نموده است تا با ارائه چندین راهکار، اطلاعات جامعی به خریداران ارائه نماید تا موفق به تفکیک سره از ناسره  شده و گرفتار دام سوداگران نشوند.

نگارنده؛ بزرگمهر کیانی