با در نظر گرفتن این حقیقت که خیل کثیری از افراد پیش از آبگیری دریاچه چیتگر، هرگز به این منطقه قدم نگذاشته بودند، لذا ضروریست در ابتدا توضیحی در خصوص وضعیت منطقه 22، پیش از آبگیری دریاچه ارائه گردد.

اهالی منطقه و اشخاصی که پیش از آبگیری دریاچه به این منطقه تردد داشته اند، قطعا به خاطر دارند که پشه های این بخش – بدلیل وجود جنگل چیتگر –  به ویژه در فصل تابستان زبانزد خاص و عام بود. و البته گفته میشد که دلیل این مشکل از نظر اکوسیستمی مربوط به خشک شدن باغ های حومه تهران می باشد.

نخستین بار در دوره پهلوی و بدنبال طرح توسعه شهر تهران، احداث دریاچه مطرح گردید. در آن زمان منطقه چیتگر بعنوان مرکز تفریحی توریستی تهران تعریف شده بود که البته با گذشت چندین سال این موضوع به بوته فراموشی سپرده شد. تا اینکه در نهایت و با آبگیری دریاچه چیتگر، منطقه 22 دوباره در کانون توجهات قرار گرفت و توانست نظر مساعد تعداد بیشماری از سرمایه گذاران و انبوه سازان بخش ملک و مسکن را به خود معطوف نماید.

تعداد زیادی از ارگان ها و سازمان ها نیز با تشکیل تعاونی و اخذ مجوز برای زمین های خریداری شده شان اقدام به برج سازی در این منطقه نمودند. و با توجه به تراکم بالای برج های مسکونی در این بخش، مجموعه های عظیم تجاری نیز یکی پس از دیگری در منطقه ایجاد شد.  به گونه ای که انتظار می رود تا چند سال آینده کلیه مراکز عمده خرید در تهران در منطقه 22 متمرکز گردند که در نتیجه آن، منطقه شاهد رشدی بی سابقه خواهد بود.

حال باز میگردیم به بحث اصلی. با توجه به توضیحات ارائه شده در ابتدای این مطلب، مشخص گردید که پشه از زمان های قبل در منطقه وجود داشته است و این موضوع ربطی به آبگیری دریاچه ندارد. اما در اینجا این سوال مطرح می گردد که دلیل اصلی وجود شایعات در خصوص پشه و بوی بد دریاچه چیست؟

در ابتدای کار آبگیری دریاچه چیتگر، از آنجاییکه هنوز دریاچه به لحاظ اکوسیستم تکمیل نشده و خروجی های آن فعال نبودند، آب دریاچه به مدت چندین ماه راکد ماند و همین امر مسبب بروز مشکلاتی نظیر بوی بد آب و تجمع پشه در سطح دریاچه شد. درست در همان زمان بود که منطقه به لحاظ آبگیری دریاچه بیشترین حجم بازدیدکنندگان را داشت که صد البته تمامی این افراد شاهد این مشکلات بودند. درنتیجه این مشکلات دهان به دهان نقل و تبدیل به یکی از خصوصیات منطقه شد. و این در حالیست که این مشکلات در همان ماههای اولیه، با به کار افتادن خروجی ها و تصفیه خانه های تعبیه شده در کف دریاچه بکلی مرتفع گردید و حشرات و پشه های سطح آب نیز تغذیه ماهی هایی شدند که در دریاچه تکثیر شده بود.

در حال حاضر و به استناد صحبت های برخی از مشتریان و همکارانی که در برج های نزدیک به دریاچه و بعضا حتی در واحد های جنوبی و مشرف به دریاچه زندگی می کنند، می توان به جرات بیان نمود که دریاچه هیچگونه بوی بد و نامطبوعی نداشته و تنها شرجی ملایمی دارد که طبیعت هر منطقه ساحلی است.

در خصوص حشرات هم، به همان میزان که در بقیه مناطق حشرات و پشه وجود دارد، ساکنین در این منطقه هم در تابستان شاهد این مشکل هستند.

اشاره به این مهم ضروری است که منطقه 22 در مسیر رسیدن به تحولی عظیم می باشد که در آینده ای نزدیک، سرمایه گذاران در این بخش را شگفت زده خواهد کرد، و حسرت نصیب آنهایی است که موقعیت سرمایه گذاری در این منطقه را از دست داده اند.

نگارنده؛ بزرگمهر کیانی